Δευτέρα 20 Ιουλίου 2015

Τότε και τώρα Νο.9

Ενώ βρισκόμαστε ήδη στην καρδιά του καλοκαιριού, όπου διαχρονικά επικρατεί μια ανεμελιά και χαλαρότητα, ταυτόχρονα παρατηρούμε όμως οτι ο κόσμος μας, οι δυσκολίες και οι ρυθμοί μεταβάλλονται και τα περισσότερα πράγματα χαρακτηρίζονται από πολυπλοκότητα και γοργές εναλλαγές. Θέλοντας να αφήσω λίγο στο περιθώριο όλα όσα κυριαρχούν και σκοτίζουν την καθημερινότητα πολλών συνανθρώπων μας, σκέφτηκα πως ήρθε η στιγμή για μια ακόμη δημοσίευση του Τότε και τώρα, με εικόνες των τελευταίων εβδομάδων και την άμεση σύγκρισή τους με εκείνες προηγουμένων αιώνων.


Ακόμα και στο κοσμοπολίτικο Πέραν του 18ου αιώνα, ο χρόνος μοιάζει να κυλά πιο νωχελικά, αργά, με σαφώς λιγότερους Πολίτες και επισκέπτες να κατακλύζουν την Ίστικλαλ από ότι στις μέρες μας. Στην ασπρόμαυρη φωτογραφία το μέγαρο του Χρηστάκη Ζωγράφου έχει έναν επιπλέον όροφο (!) από ότι στην σύγχρονη εκδοχή του. Οι περίφημες μπυραρίες στο ισόγειο έχουν αντικατασταθεί από εστιατόρεια, με δυστυχώς συνεχή φθίνουσα γαστρονομική ποιότητα. Στο επόμενο κτίριο στεγάζονταν το ξενοδοχείο Τοκατλιάν, το οποίο τότε διέθετε τρούλο και στις μέρες μας στεγάζει κυρίως εμπορικά μαγαζιά.
Λίγο πιο πάνω φαίνονται τα δέντρα από το κιουλιγιέ του μικρού Αγά τζαμιού και ακολουθεί το επιβλητικό μέγαρο της Αγοράς Ρωμυλίας...
....στις μέρες μας κυριαρχεί περισσότερο ο όγκος του εμπορικού Ντεμιρορέν
Η αρχή της Ίστικλαλ σχετικά έρημη...
...και η ίδια εικόνα σήμερα
Περνώντας απέναντι, στην ιστορική χερσόνησο, οι εικόνες του παρελθόντος με οδηγούν εκστασιασμένο στην αναζήτηση της διάδοχης κατάστασής τους. Λίγα έχουν παραμείνει ίδια, τα περισσότερα έχουν μεταβληθεί.
Ένα αγνώριστο Φανάρι, με τον δρόμο να περνά έξω από τον Άγιο Νικόλαο Τζιβαλίου και τον λευκό μαντρότοιχό του. Στην δεξιά πλευρά υπάρχουν κατοικίες...
....στην εποχή μας ο γραφικός δρόμος έχει αντικατασταθεί από την παραλιακή λεωφόρο, εξαφανίζοντας οτιδήποτε υπήρχε στην δεξιά πλευρά
Η νότια πτέρυγα του Τεκφούρ Σαράι με ξύλινες κατασκευές και κατοίκους της περιοχής γεμάτους περιέργεια...
...πλέον αναμένοντας με μεγαλύτερη περιέργεια τα αποτελέσματα των πολυετών ανακαινίσεων στο εσωτερικό του παλατιού
Βόρεια πρόσοψη της Μονής Μανούηλ τότε...
...και τώρα
Η παρακάτω φωτογραφίες έφεραν στο προσκήνιο της δημογραφική έκρηξη των τελευταίων δεκαετίων καθώς και το περιβαντολογικό πρόβλημα που ήδη αντιμετωπίζει η Πόλη από την λάνθασμένη διαχείριση και προτεραιότητες που έχουν τεθεί.
Στην κατηφοριά από την πλατεία Ταξείμ προς Μπεσίκτας. Δεξιά η είσοδος του Dolmabahçe...
...ο ίδιος δρόμος αποτελεί σε ώρες αιχμής μεγάλη δοκιμασία για την υπομονή και τα νεύρα των οδηγών
Λίγο παραδίπλα και όχι σε πολύ μακρινές εποχές, ένας Βόσπορος καθαρός και φιλικότερος για τους λουόμενους
Πλέον ποιός τολμά να βουτήξει στις όχθες του Καμπατάς;
Βέβαια ακόμα και πολύ μακρύτερα, στην μακρινή Πρίγκηπο, οι εικόνες ηρεμίας αποτελούν παρελθόν. Η τουριστική εκμετάλλευση του νησιού τα τελευταία χρόνια πραγματοποιείται με εντατικούς ρυθμούς.
Το κέντρο της Πριγκήπου τότε...
...και τώρα
Και επειδή κάθε καλή βόλτα τελειώνει σχεδόν όπως ξεκίνησε, επιστροφή στο Πέραν, αρχικά από τα σκαλάκια του Γαλατά που πλέον δεν δικαολογούν την ονομασία τους.
Τότε...εκατοντάδες σκαλάκια οδηγούσαν απευθείας στην κεντρική λεοφώρο του Σταυροδρομίου...
...πλέον μια κατηφοριά ή ανηφοριά, ανάλογα με την περίσταση....μάλλον θα προτιμήσω το μετρό του Τουνέλ
Από την άλλη πλευρά προσέγγισης της Ίστικλαλ, δρόμοι με γοητεία...
...στις μέρες μας τσιμέντο και ανεκμετάλλευτος χώρος. Ίσως και σκόπιμα μή αξιοποιημένος ώστε ύστερα από κάμποσα χρόνια να αξιοποιηθεί δεόντως, όπως για παράδειγμα με την ανέγερση μεγάλου τεμένους. Βέβαια άλλο πράγμα οι προθέσεις και άλλο το αποτέλεσμα
Μαθητές έξω από το Ζάππειο το 1900
Εν έτη 2015 το δημογραφικό ζήτημα είναι η μεγαλύτερη πληγή της ομογένειας
Έξω από τον καθολικό ναό του Αγίου Αντωνίου...2 αιώνες πριν όλοι περιεργάζονταν τον φωτογράφο και τον φακό του...
....ποιός πλέον δίνει σημασία στον φωτογράφο του παρόντος; Η απάντηση: Ουδείς
Τότε και Τώρα. Σε μια πόλη που τόσα άλλαξαν και συνεχίζει να αλλάζει. Οι μεταβολές είναι καθημερινές, πολύπτυχες, πολύπλοκες και βιωματικές. Παρ'όλα αυτά η Πόλη παραμένει κλέφτρα καρδιών, ο τόπος που τα σπουδαία του δίνουν νόημα στον τρόπο σκέψης και ζωής. Τα υπόλοιπα, τα λιγότερα σπουδαία, απλά έρχονται και παρέρχονται.

26 σχόλια:

  1. Καλημέρα Θοδωρή μας. Ελπίζω να περνάς καλά, όπου και αν περνάς τις διακοπές σου. Και μέσα στην κατηφεια των ημερών, και με το όνειρο ενός ταξιδιού να απομακρύνετε , οι φωτογραφίες αυτές έφεραν ενα χαμόγελο στην καρδιά. ...να σαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Γιάννα μου. Κάπως έτσι σκέφτηκα και εγώ και θεώρησα πως ένα τέτοιο νοερό ταξίδι στον χρόνο βοηθά στο να ξεχνιέται η καθημερινότητα και οι όποιες δυσκολίες.
      Καλο σου βράδυ

      Διαγραφή
  2. Kαλημερα Θοδωρη!!!Να εισαι καλα,ευχαριστω για την ομορφη περιπλανηση στο παρελθον αλλα και στο σημερα!!!Ελπιζω συντομα να ειμαι παλι στην αγαπημενη Πολη!!!!!Να περνας ομορφα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά και ευχαριστώ. Επίσης σου εύχομαι σύντομα με το καλό στην Πόλη.
      Χαιρετισμούς
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  3. Κωνσταντίνος Κόττης20 Ιουλίου, 2015 11:12

    Μας έλειψες ! Να περνάς καλά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Κωνσταντίνε...κάθε καλοκαίρι αραιώνω κάπως την συχνότητα των αναρτήσεων...φέτος λίγο παραπάνω...εξάλλου ποιος κλείνεται καλοκαιριάτικα να διαβάζει ΧΑΜΠΕΡΙΑ;
      Όσο θα περνά το καλοκαιράκι θα επανερχόμαστε σε κανονικούς ρυθμούς.
      Καλό σου απόγευμα

      Διαγραφή
  4. Θοδωρή καλημέρα!
    σε χάσαμε και μας έλειψες πολύ.
    Οι φωτογραφίες της παλιάς Πόλης υπέροχες , όπως πάντα. Τα σκαλάκια στο Γαλατά, το κέντρο της Πριγκήπου, ο Αγ.Νικόλαος στο Φανάρι μου γνωρίζουν τόπους που δεν θα δω ποτέ με τα μάτια μου όπως σε άλλους ξυπνουν αναμνήσεις μιας ολόκληρης ζωής. Παρατηρώ το τότε κι εντυπωσιάζομαι με τις αλλαγές του σήμερα.
    Ευχαριστώ για την όμορφη βόλτα.
    Στέφη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Στέφη μου. Όντως παρατηρώντας τις παλιές φωτογραφίες...μοιάζει σαν ένας άλλος μακρινός κόσμος...σαν να είναι σε άλλο μέρος. Στην Πόλη οι αλλαγές ήταν μα και είναι χαρακτηριστικό γνώρισμά της. Ακόμα και τα τελευταία 5 χρόνια που έχω την ευτυχία να την περπατώ, οι μεταβολές στην επιφάνειά της είναι πολυπλυθείς.
      Τους χαιρετισμούς μου σε εσένα και στην υπόλοιπη λεβεντομάνα

      Διαγραφή
  5. ΠΟΣΟ ΛΥΠΑΜΑΙ ΓΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΑΣΧΗΜΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ.ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΤΣΙ Η ΠΟΛΗ ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΕΥΤΙΚΗ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΓΟΜΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ.Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και σε ποιά μεγαλούπολη δεν υπάρχουν άσχημες επεμβάσεις; Υπαίτιοι είμαστε όλοι εμείς, έστω και άθελά μας, με τον τρόπο του βίου μας και τις προτεραιότητές μας.
      Συμφωνώ μαζί σου οτι η Πόλη διατηρεί ένα μαγευτικό και σαγηνευτικό πρόσωπο, ίσως και σε μεγαλύτερο βαθμό γιατί δεν καταγόμαστε από εκεί.
      Καλό καλοκαίρι και καλές διακοπές

      Διαγραφή
  6. Εξοχο!Αλλη φορα μην αργεις τοσο γιατι εχουμε και καποια ηλικια Θοδωρη μου.Η Πολη μας ομορφη και τοτε και τωρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Στέλιο μου...εσένα μάλλον θα σου στέλνω αναρτήσεις στο σπίτι και με συνταγή γιατρού :-)
      Η Πόλη πάντα γοητευτική και σαγηνεύτρα...
      Τους χαιρετισμούς μου στην Θεσσαλονίκη

      Διαγραφή
  7. ΘΟΔΩΡΗ ΚΑΛΗΜΕΡΑ. ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ ΝΟΕΡΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ.
    ΥΠΕΡΟΧΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα φίλε μου. Ευχαριστώ και εγώ που συνταξιδεύετε μαζί μου όλα αυτά τα χρόνια. Δίχως εσάς ίσως είχαμε πιάσει ήδη εδώ και καιρό λιμάνι.
      Πολλούς χαιρετισμούς
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  8. Γεια και χαρά σου φίλε Θοδωρή. Εξαιρετική για άλλη μια φορά η ανάρτησή σου. Χαιρομαι ιδιαίτερα για την ανεξάντλητη διάθεσή σου.
    Θανάσης (Βόλος)
    Keep Walking

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Θανάση μου. Χαίρομαι που σε ξαναδιαβάζω μετά από κάμποσο καιρό. Αναρτήσεις αυτής της κατηγορίας είναι τόσο πολύ ενδιαφέρουσες και πέρα από την συγγραφή, το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της είναι η φωτογράφιση και η περιπλάνηση. Εκεί βρίσκεται η ραχοκοκκαλιά τέτοιων αναρτήσεων αλλά και βγαίνουν τα περισσότερα συμπεράσματα. Να προσθέσω οτι υπάρχει ήδη μια μικρή έντυπη έκδοσή τους και ας είμαστε καλά σύντομα θα ακολουθήσει μια ογκωδέστερη και πολυπτυχη έκδοση.
      Φιλιά στον Βόλο

      Διαγραφή
  9. ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΘΟΔΩΡΗ!ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ Η ΒΟΛΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΣΤΟ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΠΟΛΥΒΟΥΟ ΤΩΡΑ.ΑΧ ΑΥΤΗ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΚΥΡΙΕΥΕΙ ΤΟΣΟ! ΤΟΣΟ ΠΟΛΛΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΟΤΕ Κ ΟΜΩΣ ΗΤΑΝ ΓΕΛΑΣΤΟΙ Κ ΖΟΥΣΑΝ ΔΙΧΩΣ ΑΓΧΟΣ.ΣΗΜΕΡΑ ΜΑΣ ΚΥΡΙΕΥΕΙ ΜΙΑ ΣΥΓΧΥΣΗ Κ ΠΡΕΜΟΥΡΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ.. ΜΑΡΙΑ ΠΑΤΡΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θοδωρή να εισαι σιγουρος ότι σε παρακολουθουν πολοι περισοτεροι από αυτους που επικοινονουν μαζι σου ν νοιωθουμε μια γλυκοπικρη νοσταλγια για τις περιηγήσεις σου στο παρελθον της πολης να εισαι καλα και νασυνεχισεις. κατερινα.

      Διαγραφή
    2. Καλησπέρα Κατερίνα μου και ευχαριστώ που αποφάσισες να γράψει και δημόσια. Γνωρίζω πως όχι όλοι όσοι διαβάζουν και παρακολουθούν, συμμετέχουν και στον σχολιασμό. Πάντως αρέσει σε όλους μας να βλέπουμε και να διαβάζουμε νέους σχολιαστές.
      Καλό απόγευμα και ελπίζω να τα ξαναπούμε σύντομα.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
    3. Καλησπέρα Μαρία.
      Είμαι πεπεισμένος οτι η νοσταλγία μας για πολλά πράγματα του παρελθόντος, η σύγχηση και οι δυσκολίες του σήμερα οφείλονται στον τρόπο ζωής-πολιτισμού που έχουμε επιλέξει ή ασπαστεί και στις προτεραιότητες που τον χαρακτηρίζουν. Και όσο δεν επαναπροσδιορίζουμε τις ανάγκες μας και δεν επιλέγουμε άλλη ρότα, το φαινόμενο θα οξύνεται.
      Τους χαιρετισμούς μου στην Πάτρα και καλό μεσημέρι
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  10. Ευχαριστώ για τις όμορφες εικόνες αναμνήσεων. Όλα όμορφα κάποτε, τώρα;

    Χρήστος Τζίκας
    Άνω Πόλη - Θεσσαλονίκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρήστο μου γειά σου. Όμορφες εικόνες, συγκινητικές και με πέπλο αθωότητας. Πάντου έτσι είναι...
      για παράδειγμα πριν μερικές εβδομάδες σε έναν, ινκόγνιτο, περίπατό μου στην Αθήνα πέρασα από την οδό Τριπόδων στην Πλάκα. Εκεί παρατήρησα το εγκαταλελειμμένο σπίτι που γυρίστηκε η ταίνια: Η δε γυνή να φοβήται τον ανδρα.
      Κάθησα και το παρατηρούσα συγκινημένος για αρκετή ώρα. Τώρα εγκαταλελειμμένο, γυμνό με ένα χλωμό γαλάζιο χρώμα και στον γύρω δρόμό κακάσχημα γκράφιτι. Τότε τόσο ζωντανό, καθημερινό, σε έναν δρόμο τόσο ευγενικό και τρυφερό.
      Μου φαίνεται οτι θα πρέπει να βγάλω ένα ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ από την Ελλάδα με προτεραιότητα σε Αθήνα και Θεσσαλονλικη...εκεί να δείς αντιθέσεις, περασμένες ομορφιές και συγκίνηση...

      Πολλούς χαιρετισμούς και καλό απόγευμα

      Διαγραφή
  11. Διονυσία Πάλμου30 Ιουλίου, 2015 14:18

    Νοσταλγικές οι φωτογραφίες Θοδωρή μου... Και οι παλιές μα και οι σύγχρονες γιατί πολύ εύστοχα το είπες... η Πόλη "παραμένει κλέφτρα καρδιών"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Διονυσία μου. Ακόμα και οι σύγχρονες φωτογραφίες μοιάζουν κάποιες στιγμές πολύ νοσταλγικές. Κοιτώντας αρκετές από το φωτογραφικό μου αρχείο, μοιάζουν τόσο μακρινές και διαφορετικές κι ας έχουν περάσει μόνο μερικά χρόνια ή μήνες.
      Να είσαι και να περνάς πάντα καλά.
      Πολλούς χαιρετισμούς

      Διαγραφή
  12. Καλησπέρα, Θοδωρή!
    Αισίως φτάσαμε το 9 του Τότε και Τώρα, ε; Ανεξάντλητη η Πόλη, ανεξάντλητο το μεράκι σου και ανεξάντλητη η λαχτάρα μας να δούμε και άλλα πολλά Τότε και Τώρα...
    Έχω τέτοιο κόλλημα με αυτή την ενότητα των Χαμπεριών, που κι εγώ όποτε πηγαίνω στην Πόλη, βλέποντας διάφορες εικόνες προσπαθώ να καταλάβω πώς θα ήταν τον προηγούμενο αιώνα. Εθισμός και δεν υπάρχει γιατρειά!
    Με άγγιξαν πολύ οι φωτογραφίες του Βοσπόρου στο Καμπατάς και τα παρελθόντα σκαλάκια του Γαλατά...
    Ταλέμε στο επόμενο (συντομότερα), Θοδωρή!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Μαράκι.
      Ωραία η τακτική σου όταν περπατάς στην Πόλη, να σκέφτεσαι τα ίδια μέρη σε διαφορετικούς αιώνες...σίγουρα σε "ταξιδεύει" και μπορεί να γίνει ως εθιστική συνήθεια.
      Εγώ πάλι που όπου κι αν βρεθώ και σταθώ στην Πόλη, σκέφτομαι Χαμπέρια και δημοσιεύσεις...άλλος εθισμός και αυτός.

      Δεν γνωρίζω πόσες τέτοιες αναρτήσεις θα βγούν ακόμα, πάντως η 10η σίγουρα. Και μιας και όπως αναφέρεις, έχεις "κόλλημα" με αυτήν την ενότητα δημοσιεύσεων, την επόμενη θα την βγάλουμε μαζί όταν με το καλό έρθεις στην Πόλη, που άλλωστε δεν αργεί. Θα σεργιανίσουμε σοκάκια για φωτογράφιση, για το 10 το καλό..
      Πολλά φιλιά και τα λέμε συντομότατα στην επόμενη δημοσίευση..βλέπω πήρες φόρα :-)

      Διαγραφή